TEDAVi SÜRECiNDE DUYGULARI KONUŞMADAN PAYLAŞMAK

(* BU YAZI HAKKINDA FACEBOOK SAYFAMIZDA VEYA BLOGDA YORUMDA BULUNABiLiRSENiZ SEViNiRiZ)

Kanser tedavisi süresince ve sonrasında fiziksel sağlık ve duygularınız düzensiz bir şekilde dalgalanabilir. Bazen siz çevrenize nasıl hissettiğinizi söylemekte zorlanırsınız, bazen de onlar size sormakta.

Eğer kendinizi konuşarak ifade etmekte zorlanırsanız, deneyebilecekleriniz şunlar olabilir;
* Günlük tutmak, e-mail yada bloglarda yazmak. Unutmayın bazı kişiler iki günlük tutarlar; biri özel, biri paylaşılabilir,
* Resim, çizim, elişleri yapmak yada müzik.
* Ve çevrenizdekilere nasıl hissetiğinizi gösterecek bir “DUYGU TERMOMETRESİ” yapmak.

Duygu termometresi yapmak için hissedebileceğiniz duyguları düşünüp, yazıp, bu duygular arasında hareket edebilecek bir ok yerleştirin. Bu termometreyi o günkü hislerinize göre (Bana Sarılmanızı İstiyorum – Biraz Yalnız Kalmak İstiyorum – Biraz Ağrım Var, Lütfen Yavaş Sarılın – Yorgun Hissediyorum, Yardım Edermisiniz? – Çok İyi Hissediyorum, Eğlenceli Birşey Yapalımmı? gibi ) ayarlayıp çevrenizdekilerin görebileceği bir yere, örneğin buzdolabı kapağına yada masanın üzerine bırakmanız paylaşımınızı kuvvetlendirecektir.

Kaynak: Emotions and Cancer, The Cancer Council NSW 2010

* Pembeye ve Hayata projesi olarak benzer bir duygu termometresini magnet formunda hazırlayarak tedavi sürecinde dağıtmayı planlamaktayız. İhtiyaç hissetmiş olduğunuz duygu ve düşüncelerden bu termometre üzerine eklenmesini istedikleriniz var ise facebook sayfamızdaki post altında ya da blog yorum bölümüne yazmanız projemize katkı sağlayacaktır. Şimdiden teşekkür ederiz.

Zindelikler...