On yıllar boyunca kanser araştırmalarının gölgesinde kalan “metabolizma” odaklı araştırmalar sonunda çok değerli bir bilgiye ulaşılmasını sağlamıştır. Meme kanseri konusunda uzman bir otorite kabul edilen “Lawrence Berkeley National Laboratory – Life Sciences Division”, aerobik glikoliz yani oksijencil glikoz parçalanması veya oksijenin varlığında glikozun metabolize edilmesinin malign hücrelerin kanseröz aktivitesine bağlı olmayan tek başına bir kanseröz aktivite olduğunu kanıtlamıştır.
Araştırmacılar Mina Bissell, Yasuhito Onodera ve Ole Petersen, uzun bir seri analizler sonucunda artan glikoz alımının tetiklediği iki yeni patikanın diğer onkojenik patikaları tetikleyebildiğini kanıtlamış ve şeker almındaki dramatik artışın bir onkogenez nedeni olabileceğini açıklamışlardır.
Doç. Dr. Onodera, öncelikle meme hücrelerindeki glikoz taşıyıcı proteinlerin ekspresyonunu araştırmıştır. GLUT3 adlı glikoz taşıyıcıya odaklanıldığında, konsantrasyonun malign hücrelerde normal hücrelerden 400 kat fazla olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada insan meme hücrelerinin 3-D kültür ortam gözetiminde yapılaşarak üremeleri ile malign hücrelerin tümör-benzeri kolonileşmesi incelenmiş ve GLUT3 taşıyıcıdaki aşırı ekspresyonun malign olmayan meme hücrelerinin doku polarizasyonunu bozarak kanseröz gelişime yol açtığı gözlemlenmiştir.Tersi de kontrol edilmiş, malign hücrelerde GLUT3 azalımının fenotipik bir ters yapılaşma ile onkojenik patikaları engellediği ve hücrelerin hala malign genom içerdiği halde malign değilmiş gibi davranabildikleri de ortaya çıkmıştır. Bu yeni araştırmanın tanı ve tedavide yeni metodlara yol açacağı hakkında olumlu görüşler bulunmaktadır.
Bu araştırma bizlere hipergliseminin görüldüğü obezite ve diyabet gibi hastalıklarda neden meme kanseri riskinin yükseldiğini açıklamakta, benzer şekilde; kan şekerini düşürücü özellikleri olan metformin gibi bazı ilaçların kanser riskini düşürebileceği hakkındaki bazı yorumların da daha detaylı araştırılmasını gündeme getirmektedir.
Resimlerde (courtesy of Berkeley Labs) insan meme hücrelerinin non-malign 3D kültürü (S1) ve malign kültürü (T4-2) glikoz metabolizmalarının 2-Deoksi D-Glukoz (2DG) ilavesi ile kısıtlanıp engellendiği görülmektedir. Şaşırtıcı bir şekilde; malign hücreler glikoz alımının bastırılması ile “normal” gözükmeye başlamış ve sol taraftaki non-malign hücreye benzemişlerdir. Araştırma sonuçları 19 Aralık 2013 tarihli "Biosciencetechnology" de yayımlanmıştır.
Zindelikler Dileriz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.