Over kanseri göreceli olarak nadir görünen
fakat ölümcül bir kanser türüdür. Over kanserini teşhis etmek için
efektif bir görüntüleme metodu bulunmadığı gibi doktorlar tarafından
overleri de kapsayan pelvik kontrolleri
ile de tümörü belirli büyüklüğe gelmeden yakalamak mümkün değildir.
Transvajinal ultrason ve CA-125 kan testinin de kesin bir tanı
sağlayamaması erken teşhis için mutlaka olası belirti ve semptomlara
dikkat edilmesi gerekliliğini göstermektedir.
Over kanserinin bazı ana semptomları şunlardır;
* Abdominal basınç ve şişkinlik, doluluk hissetme,
* Pelvik bölgesinde ağrı ve rahatsızlıklar,
* Sürekli hazımsızlık, gaz ve bulantı,
* Daha sık idrara çıkma veya kabızlık gibi bağırsak fonksiyon değişimleri,
* İştah kaybı veya çok çabuk tokluk hissetme,
* Abdominal çapın genişlemesine bağlı olarak kıyafetlerin bel çevresinde sıkması,
* Sürekli enerjisiz ve yorgun hissetmek,
* Yukarıdaki semptomların zamanla daha da kötüleşmesi.
Son araştırmalar, olgun kadınlarda ovülasyon (her ay Graaf folikülünden
yumurtanın atılması) sürecinde yumurta ile birlikte overden çıkan
sıvının içerdiği büyüme hormonu ve diğer moleküller sebebi ile fallop
tüplerine yakın hücrelerin DNA’sının zarar gördüğünü göstermiştir. Bu
nedenle en ölümcül over kanserlerinin overde değil fallop tüplerinin
uçlarındaki hücrelerde başladıkları gözlemlenmiştir. Bu bulgular
ışığında ovülasyon sürecinin azalmasını sağlayan hamilelik, emzirme ve
doğum kontrol hapları gibi unsurların over kanseri riskini düşürebildiği
söylenebilmektedir. Fertilite ilaçları, menopoz sonrası horman
replasman tedavisi, obezite ve ilerleyen yaş ise riski yükseltmektedir.
Over kanseri riski birinci derece yakınlıkta olan anne ve kız
kardeşlerde over kanseri tanısı olması halinde üç kat artmaktadır.
Normal popülasyonda % 1.4 olan risk, aile geçmişinde BRCA1 ve BRCA2 gen
mutasyonu olan popülasyonda ise hayat boyu % 15-40 aralığında
seyretmektedir.
Çoğunlukla sindirim problemi olarak düşünülüp
gözardı edilen over kanseri semptomlara karşı daha dikkatli olmanız
dileği ile zindelikler dileriz...
Pekçok kadın jinekolojik kanserlerin
belirtilerinin, özellikle de sırt ağrısı, idrar artışı gibi üreme
organları ile fazla ilgisi olmayan belirtilerin farkına
varamamaktadırlar.
Beş değişik
jinekolojik kanser tipi (Serviks-Rahim Ağzı, Over-Yumurtalık,
Uterin-Rahim, Vajinal, Vulva-Dış Genital) olduğu halde tarama ve
görüntüleme sadece serviks kanseri için önerilmektedir ve bu nedenle
erken teşhis sadece kadınların belirtileri algılamasına bağlıdır.
“Centers for Disease Control and Prevention” araştırmacısı Cynthia Gelb
tarafından yürütülen Eylül 2012 tarihli araştırmada jinekolojik
kanserlere ait belirtilerin yer aldığı bir liste kadınlara verilmiş ve
kendilerini en çok endişelendiren seçenekleri işaretlemeleri
istenmiştir. Sonuç olarak kadınların en fazla vajinal akıntıdan
endişelenerek, bir olası kanser belirtisi olarak gördükleri
bulgulanmıştır.
Araştırmaya katılan bazı kadınlar vulva
yüzeyindeki değişiklikler ile pelvik bölgesindeki ağrı ve baskının da
önemli olabileceğini belirtmiş fakat kanser gibi ciddi bir durum ile
bağlantılı olduğunu düşünmemişlerdir.
Kadınların farkındalığına tamamen varamadıkları beş semptom ise şunlardır;
1- Vajinal kaşıntı ve yanmalar,
2- Abdominal (karın bölgesi) ve sırt / bel ağrıları,
3- Sürekli yorgunluk hissi,
4- İdrara sık çıkma ve zorlanmalar,
5- Şişkinlik ve gaz.
Araştırmada, olası bir problemin potansiyel belirtileri olarak
sıralanan bu gibi durumların kadınlar tarafından yeterince ciddiye
alınmadığı ve doktor randevusu düşünülmediği görülmüştür. Kadınların
büyük çoğunluğu zaten her zaman yorgun hissettiklerini, adet döneminde
şişkinlik yaşadıklarını ve post-menopoz dönemde sık idrara çıktıklarını
belirtmişlerdir.
Dikkat edilmesi gereken en önemli nokta
kadınların kendileri için “normal” olan koşulları; dönemlerinin
döngüsünü, şiddetini, bir sofraya oturduklarında hangi şekilde tokluk
hissettiklerini ve hangi sıklıkla sırt/abdominal ağrılar hissettiklerini
bilmeleridir. Süresinde gerçekleşmeyen ve/veya normalden şiddetli bir
akıntı doktorunuza acilen başvurmanız gereken bir semptomken, şişkinlik
ve diğer semptomlar iki haftadan fazla sürmesi halinde bir doktor
randevusu nedeni sayılmaktadır.
Jinekolojik kanserlerin en
erken tanısı en efektif tedaviyi sağlamaktadır ve belirtiler pekçok
kadın tarafından gözardı edilebilmektedir. Bu yazımızın, sizlerin meme
kanserinden sonra ortaya çıkabilecek olası problemlerin farkındalığına
varabilmenize yardımcı olması dileği ile zindelikler dileriz...
Memenizde bir kitle bulmanız sizi soğuk terler
içerisinde bırakabilir fakat güven verici bir gerçek onun genelde bir
kanser olmadığıdır. Cleveland Clinic Taussig Kanser Enstitüsündeki
uzmanlar bakın semptomlar ve yapmanız
gerekenleri nasıl özetliyorlar (tabiki oluşan tüm değişiklikleri mutlaka
doktorlarınız ile paylaşmanız gerekliliğini hatırlatarak);
YUMUŞAK KiTLE YIĞINI:
Semptom: Yumuşak, pürüzsüz, dairesel, üzüm tanesi benzeri bir kitle.
Üzerine basınç uygulandığında çok az hareket eder ve dokunulduğunda acı
verebilir. Büyük ya da küçük olabilir.
Nedir?: Doğal sıvı ile dolu kist veya keseciklerdir.
Neden Oluşur?: Dönemlerinizdeki hormon değişimlerinden oluşur. 35-50 yaş arası kadınların % 30’unda görülebilir.
Ne Yapmalısınız?: Ultrason çekimi ile içinin sıvı dolu olduğu ya da
katı kütle (kanseröz şüphesi) olduğu anlaşılabilir. Kist acı verici ise
doktorunz bir iğne yardımı ile drenaj yapabilir. İlaçlar ile kistin
yeniden oluşum süreci geciktirilebilir.
SIVI AKINTISI:
Semptom: Her iki meme ucundan da sıvı sızıntısı.
Nedir?: Süt drenajı olabilir.
Neden Oluşur?: Tiroid ya da hipofiz bezi problemi olabilir. Diğer
belirli sebeplerinin arasında hamilelik, doğum kontrol hapları ve meme
ucu dürtüleri bulunmaktadır.
Ne Yapmalısınız? Doktorunuz ile konuşunuz. Bezlerden oluşan bir problem ise ilaç tedavisi bulunmaktadır.
YUMUŞAK KÜTLE KÜMESi:
Semptom: Döneminizden önce bir ya da her iki memede hassasiyetin de
eşlik ettiği yumuşak, ebatları 2,5 – 10 cm arasında değişebilen kitleye
benzer bir kütle kümelenmesi.
Nedir?: Fibrokistik değişimler olabilir.
Neden Oluşur?: Meme dokusunda kalınlaşma da yaratabilen östrojen ve
progesteron değişimlerinden oluşur. Kadınların yaklaşık % 50 sini
etkileyen bu problem menopoz dönemine kadar aralıklarla devam eder.
Ne yapmalısınız?: Doktorunuz ile konuşarak ağrıyı azaltabilecek ilaçlar
alabilir ya da destekleyici özellikte bir sutyen kullanabilirsiniz.
Beslenmenizde yağ ve kafeini azaltmanız da yardımcı olabilir.
SERT KÜTLE KÜMESi:
Semptom: Düzgün kenarlara karşıt düzensiz ve sivrimsi yüzeyler
hissedilir. Basınç uyguladığınızda hareket etmez ve tepki vermez.
Nedir?: Kanseröz tümör olabilir.
Neden Oluşur?: Kesin olarak bilinmemekle birlikte genetik faktörler,
aile geçmişi ve yaş risk faktörleridir. Araştırmalar günde iki alkollü
içecek tüketiminin riski % 10 arttırabildiğini de göstermiştir.
Ne Yapmalısınız?: Doktorunuzu arayarak mamografi çekimi randevusu almanız gereklidir.
SERT KiTLE YIĞINI:
Semptom: Sert, yuvarlak hatlı ve kolayca tanımlanabilen bir kitledir.
Yaklaşık 13 cm’ ye kadar her boyutta olabilir. Cilt altında acı vermeden
hareket edebilir.
Nedir?: Fibroadenom; sınırları belirgin, yuvarlak ya da lobüle iyi huylu kitle olabilir.
Neden Oluşur?: Hormon seviyelerindeki değişimler nedenleridir. Benign
tarzdaki bu tümörlere kistler kadar fazla rastlanılmasa da 20 li ve 30
lu yaşlardaki kadınlarda görülebilir.
Ne Yapmalısınız?: Bir
mamografi çektiriniz. Doktorunuz muhtemelen biyopsi gerekmediğini
söyleyecektir. Boyutu büyük ise cerrahi müdahale bir opsiyon olabilir.
Zindelikler Dileriz...
Kaynak: news.health.com - 25 Mart 2014
MAMOGRAFi NE KADAR GEREKLiDiR?
The Washington Post, 18 Mart 2014
Mamografi çekimi yaptırtma ya da yaptırtmama konusundaki kafa
karışıklıkları geçen ay içerisinde geniş çaplı bir araştırmanın
sonuçlarının açıklanması ile daha da artmış, 90.000
kadının 25 yıl süresince izlendiği araştırmada meme kanserinden ölüm
oranlarının mamografi çektiren ve çektirmeyenler arasında aynı olduğunun
açıklanmasının yanısıra tanı konulan her 5 kanserden birisinin aslında
kadınların sağlığını tehdit edici olmadığı da bildirilmiştir.
ACR (American College of Radiology) gibi mamografi savunucuları ise
araştırmada kullanılan mamografi cihazlarının son teknoloji olmadığı ve
yeni cihazlar kadar fazla kanser bulgusuna rastlayamayacağını temel
alarak araştırmanın yanlış yönlendirebileceği konusunda görüş
bildirmişlerdir.
American Cancer Society medikal yöneticisi
Otis Brawley’ in açıklaması ise şu şekildedir; “Mamografi hayat
kurtarır... fakat insanların düşündüğü kadar değil... en iyi
araştırmalar meme kanseri tanısı konulan kadınlar arasında ölüm riski
yüksek olanların 3/2 sinin en kaliteli mamografi cihazını kullansalar
bile hayatlarını kaybedeceğini göstermiştir.”
Kendisi de bir
meme kanseri survivor’ u olan “National Breast Cancer Coalition” başkanı
Fran Visco ise iki konuya dikkat çekmiştir; ilki, en ölümcül kanserler
mamografide teşhis edilmeden önce yayılmış olabilirler; ikincisi,
mamografide bulunan kanserlerin bir kısmı size hiçbir zaman zarar
vermeyecek olanlardır. “Ölümcül kanserleri zararsız olanlardan ayırt
edebilene kadar tümünün tedavi edilmesi için zorlanmaktayız. Bu nedenle
bazı kadınlar kendilerine zarar vermeyecek kanserler için de cerrahi
müdahale, kemoterapi ve diğer tedavileri almaktadırlar.”
Sonuçta bir mamografi kararının geldiği noktadaki soru şudur;
Hayatınızın kurtulması şansına karşılık ne kadarlık bir potansiyel
zararı kabul edeceksiniz?
Bu konuda bazı veriler içeren ve JAMA Internal Medicine’ da bu ay içerisinde yayımlanan analiz sonuçlarına göre;
40 yaşından itibaren 10 yıl süre ile yıllık mamografi kontrolünü
yaptıran 1000 kadının 510-690 kadarı kanser olmayan bir bulgu için geri
çağrılacak, 60-80 kadar kanser bulgusu ile sonuçlanmayan biyopsi
yapılacak, 11 kadın kendisini öldürmeyecek bir kanser için tedavi
görecek ve 2 kişinin altında bir oranda da hayat kurtarılacaktır.
50-59 yaş arası veriler; 490-670 geri çağırım, 10-100 gereksiz biyopsi,
3-14 gereksiz tedavi ve 4 kişiden az hayat kurtarılmasıdır.
60-69
yaş arası veriler ise; 390-540 geri çağırım, 50-70 gereksiz biyopsi,
6-20 gereksiz tedavi ve 49 a kadar kurtarılan hayat şeklinde
bulgulanmıştır.
Fran Visco’ ya göre; “Eğer fayda ve zararlarını
karşılaştırarak mamografiye karar verdiyseniz, bu kabul edilebilir.
Eğer çektirmemeye karar verirseniz, bu da kabul edilebilir. Kendinizi
zorunlu hissetmemeniz gerekir.”
Konuyu biraz daha
karmaşıklaştıran iki büyük araştırma aylık “Kendi Kendine Meme
Muayenesi” nin şüpheli kitlelerin bulunma oranını arttırdığı halde hayat
kaybı riskinde bir azalma sağlamadığını göstermiştir. American Cancer
Society 2006 senesinde kurallarını güncelleştirerek yüksek risk grubunda
olan kadınlar dışındaki kadınlarda bu muayeneyi isteğe-bağlı olarak
değiştirmiştir. U.S. Preventive Services Task Force ise mamografiyi
50-74 yaş aralığında her 2 senede bir önermekte ve neden olarak her yıl
kontrole göre daha az yanlış-pozitif sonuç gösterdiğini öne sürmektedir.
Michael LeFevre, task force başkanının ağzından açıklarsak; “
Mamografinin en büyük yardımı 60’ lı yaşlarınızdadır. 40’ lı yaşlarda
mamografi kontrolüne başlayan kadınların yarısı yanlış-pozitif sonuç
alacaktır. Endişeler doktorlarınız ile tartışılmalı ve bireysel risk
faktörü ile değerleriniz baz alınarak karar verilmelidir.”
Dr.
Susan Love Research Foundation başkanı ve bir meme cerrahı olan Susan
Love ise kitlelerin kadınlar tarafından genelde kendi kendine muayene
yaparken değil yatakta uzanırken ya da giyinirken bulunduğuna dikkati
çekerek şu açıklamayı yapmıştır; “Memelerimiz bir gizli saatli bomba
değildir ama eğer birşey bulursanız mutlaka kontrol ettirmeniz
gereklidir.”
Zindelikler Dileriz...
Yazıda konusu geçen araştırmalara ait linkler;
http://www.bmj.com/content/348/bmj.g366
http://www.newswise.com/articles/bmj-article-on-breast-cancer-screening-effectiveness-incredibly-flawed-and-misleading
http://archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=1792915
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12804462
http://www.uspreventiveservicestaskforce.org/uspstf/uspsbrca.htm
http://www.cancer.org/cancer/breastcancer/moreinformation/breastcancerearlydetection/breast-cancer-early-detection-acs-recs-bse
http://www.washingtonpost.com/national/health-science/making-sense-of-new-studies-questioning-mammograms-is-the-test-worth-having/2014/03/17/ac858abc-a862-11e3-b61e-8051b8b52d06_story.html
İnsan vücudu hücre sayısının yaklaşık 10 katı
kadar mikro-organizma barındırmaktadır. Mikrobiyom biliminin gelişmesi
ise bağırsaklarımızda yaşayan trilyonlarca mikro-organizma türlerine bağlı olarak kanser ile beslenme stili arasındaki ilişkiyi görmemize olanak sağlamaktadır.
Bağırsaklarımızdaki mikro-organizmalar (mikrobiyom) yaklaşık 1.5 kg
toplam ağırlıkları ile sağlık için öncelikli öneme sahip birtakım
fonksiyonları yürütmektedirler. Vitaminleri işlemek, toksinleri
parçalamak ve gerekli metabolitleri üretmek ana görevleri olan bu
mikro-organizmalar ile kanser arasındaki anahtar ilişki ise gelişen
teknolojiler sayesinde anlaşılabilir hale gelmiş ve her bir bireyin
farklı ve geniş bir mikrobiyom yapısına sahip olabileceği
belirlenmiştir.
2010 senesinde “Nature” da yayımlanan bir
çalışma bağırsak mikrobiyomunun 3.3 milyon mikrobiyal gen
içerebileceğini ve bunun % 99 kadarının bakteriyel olduğunu
bulgulamıştır. Mikrobiyomumuz doğduğumuzda oluşup yaşantımız süresince
duruyor olsa da beslenme düzenimiz ile mikrobiyal topluluk ve metabolik
aktiviteleri arasında güçlü bir bağ bulunmaktadır. Örneğin; sağlığa
yararlı bakyeriler içeren probiyotikler tüketmek geçici olarak
mikrobiyom kompozisyonunu değiştirerek sindirim ve bağışıklık
fonksiyonlarında gelişme yaratabilmektedirler.
Aberdeen
Üniversitesi, Rowett Beslenme ve Sağlık Araştırma Enstitüsü, Moleküler
Beslenme Araştırma Başkanı Wendy R. Russell, PhD, tarafından yürütülen
araştırma sonucunda beslenme ile manipüle edilen bir mikrobiyom
ortamının kansere davetiye çıkarttığı bilinen enflamasyonu tetikleyen
metabolitler üzerinde belirgin değişiklikler yaratabildiği
açıklanmıştır. Protein ve karbonhidrat üzerine odaklanan Russell ve
arkadaşları bir aşamada yüksek-protein düşük-karbonhidrat içeren Atkins
diyetini incelemiş, diğer bir aşamada ise proteinini et tabanlı ve soya
tabanlı alan iki farklı grubu araştırarak 4 hafta içerisinde et
grubundaki enflamatuar moleküllerin incelenen bağırsak mikrobiyom
biyolojik örneklerine dayanarak artışını belgelemişlerdir. Yazımızın
konu resmi olarak da hayvansal protein alımının artışını konu alan
"Public Health Nutrition; 2010" grafiği seçilmiştir.
Değişik
popülasyonlar üzerinde mikrobiyomları anlamaya çaliışmak kanserden
korunmada beslenmenin önemi hakkındaki araştırmaları genişletmiştir.
Asya popülasyonunun meme ve prostat kanserine karşı tutarlı korunmasını
sağlayan soya besinleri batı toplumlarında fazla yer bulamamaktadır.
Araştırmacıların üzerinde yoğunlaştığı soya izoflavonlarından
“daidzein” hakkında Fred Hutchinson Kanser Araştırma Merkezi eş
yöneticisi Johanna Lampe, PhD ise daidzein’ in dönüştüğü aktif
metabolitlerin önemine dikkat çekmiştir.
Konuya obezite ve/veya
kilo alımı ile kanser arasındaki ilişkiden bakacak olursak
bağırsaklarda sağlıklı bir organizma karışımının obezite riskini
azaltabileceği bilinmektedir. Bağırsak organizmaları yediğimiz
besinlerden ne kadar enerji ya da kalori çekileceği ve kaç kalorinin yağ
olarak depolanacağı konusunda hayati bir role sahiptir. MD Anderson’ da
bir besinsel epidemiyolog olan Carrie Daniel-MacDougall, PhD, MPH, bu
konuda şunları söylemektedir: “Hangi bakterilerin mikrobiyom için ideal
ve hangilerinin zararlı olduğu konusunda pek çok bilinmez bulunsa da
mikro-organizma yelpazesinin genişliğinin sağlığa yararlı olduğu
konusunda birçok şey öğrenmiş bulunuyoruz. Değişik sebze ve meyveler
içeren bitki bazlı beslenme stili vücuttaki sağlıklı organizmalar
dengesini koruyan en doğru beslenme tarzıdır. Meyve, sebze ve fasülye
türleri yüksek lif içerir ve lif sağlam bir bağırsak organizmasına
destek olur. Lifli besinler tüketmek pekçok kanser türünde riskin
düşmesini sağlar.”
Pre ve probiyotik besinler metabolizmamıza
yeni mikro-organizmalar kazandırmakta, aynı zamanda sağlıklı bir karışım
oluşabilmesi için mevcut organizma düzeninde değişiklikler
yaratmaktadırlar. Asparagus, muz, yulaf, fasulye ve bakliyat gibi
prebiyotik besinler bağırsaklarda yaşayan organizmaları beslerken canlı
ve yararlı mikro-organizma içeren probiyotik besinler zararlı
bakterilerin üremesini baskılamaktadırlar.
“Konu sağlıklı bir
mikrobiyom ortamı ile kanser riskinizi düşürmekse, yararlı olanlar
sadece uzun-dönemli seçimlerinizdir. Öncelikle sağlıklı bir beslenme
tarzı belirleyerek seçeceğiz ve zaman içerisinde ona daha sıkı
sarılacağız.” -Carrie Daniel-MacDougall, PhD, MPH.
Zindelikler Dileriz...
Time - 7 Mart 2014
Anticancer Research Mart 2014 saysında
yayımlanan yeni bir çalışmanın sonucu olarak araştırmacılar yüksek D
vitamini oranına sahip meme kanseri hastalarının düşük D vitamini
oranına sahip olanlara kıyasla iki kat fazla yaşam beklentisine sahip
olduğunu açıklamışlardır.
Araştırma yazarı, San Diego’ da
bulunan Kaliforniya Üniversitesi’nden Doç. Dr. Heather Hofflich
çalışmanın geleneksel meme kanseri tedavisine destek olarak D vitamini
eklenmesinin gerekliliğini gösterdiğini ve güneşe maruz kalındığında
kendi D vitaminini üreten vücut metabolizmasına destek olarak meme
kanseri ile savaşan kadınlara uygulanan çeşitli tedavilerde D vitamini
takviyesinin kullanılabileceğini belirtmiştir.
Daha önceki
araştırmalarında düşük D vitamini seviyelerinin pre-menopoz meme kanseri
riskinde büyük bir yükselmeye sebep olduğunu bulgulamış olan Aile ve
Önleyici Tıp Departmanı profesörü Cedric F. Garland, DrPH,
araştırmaların kendilerini D vitamini alımı sonucu vucudun ürettiği bir
metabolit olan 25-hidroksivitamin D ile meme kanserinde sağkalım
oranları arasındaki ilişki üzerinde bir çalışma yapmaya yönlendirdiğini
açıklamıştır
Garland ve arkadaşlarının hastaların
25-hidroksivitamin D oranlarını tanı aldığı günden itibaren 9 yıl süre
ile izlediği ve 4,443 meme kanseri hastasını kapsayan araştırmalarının
istatistiki analizi sonucunda yaptıkları açıklama şu şekildedir:
“ D
vitamini metabolitleri agresif hücre bölünmesini bloke edebilen bir
proteini tetikleyerek hücreler arası iletişimi geliştirmektedir. D
vitamini reseptörleri bulunduğu sürece tümör gelişimi ve kan dolaşımına
entegre oluşu önlenebilmektedir. Reseptörler tümör çok ileri evrede
olmadığı sürece kaybolmadığından kanlarında yüksek D vitamini olan
hastaların yaşam beklenti oranlarında artış görülmektedir.”
Araştırmada yüksek serum grubu kadınlarda ortalama 30
nanogram/millilitre (ng/ml) 25-hidroksivitamin D oranı tutturulmuş,
diğer grup kadınlar ise standart ortalama olan 17 ng/ml oranında
izlenmiştir. 30 ng/ml seviyelerinin zaten düvenli doz sınırını
aşmadığının belirlenmiş olduğunu açıklayan Prof. Garland, D vitamini
takviyelerinin standart tedaviye entegre edilmesi için daha fazla
araştırma süreci beklenmemesi gerektiğini düşündüğünü açıklamış fakat
hastaları öncelikle kendi sağlık profesyonellerinden fikir almaları ve
kanlarındaki D vitamini oranlarını ölçtürmeleri gerekliliği konusunda
uyarmıştır.
Garland ve arkadaşlarının 2011 senesinde
açıkladıkları bir araştırma meta-analizinde 50 ng/ml seviyesinde
25-hidroksivitamin D oranının meme kanseri riskini % 50 ye
düşürebileceği tahmini de yapılmış ve günlük besin+takviye toplamının
4,000 IU seviyesine ulaştığı bir D vitamini alımı ile 50 ng/ml serum
seviyesine kolaylıkla ulaşılabileceği açıklanmıştır. NHI (National
Institutes of Health) tarafından önerilen günlük doz ise yetişkinler
için 600 IU, 70 yaş üzeri kişiler için ise 800 IU dur.
Zindelikler Dileriz…
Dipnot: "Pembeye ve Hayata" blog sayfamızda bulunan Şubat 2012 tarihli
bir D vitamini bilgi makalesini de alttaki linkten yeniden okumanızı
tavsiye ederiz; http://pembeyevehayata.blogspot.com.tr/2013/07/vitamin-d-ve-dr-michael-holick.html
The Huffington Post, 4 Mart 2014
Güney Kaliforniya Üniversitesi (USC) Davis School of Gerontology
araştırmacıları tarafından farklı etnik köken ve farklı son 20 yıl
süreli sağlık geçmişi bulunan 6,318
yetişkininin katılımı sağlanarak tamamlanan yeni bir araştırmada daha
yüksek hayvansal protein içerikli beslenme stilinin kansere bağlı
ölümlerde artışa neden olduğu bulgulanmıştır. Araştırmada konu olan
hayvansal protein kaynaklarına örnek olarak et, peynir, süt ve yumurta
gösterilmiştir.
Araştırmada özellikle hayvansal proteinlerin
araştırma süreci boyunca kanser dışındaki diğer ölüm nedeni risklerini
de % 74 arttırdığı vurgulanmış, karbonhidrat ve yağ oranları kontrol
edilse bile sadece proteinin negatif sağlık etkisi yaratmaya yeterli
olduğu belirtilmiştir. Fasülyeler, kabuklu yemişler ve mercimek gibi
bitki bazlı yüksek protein diyetlerinde ise aynı tehlikeli etki ile
karşılaşılmamıştır.
Araştırmacı Eileen Crimmins, araştırmanın
özellikle orta yaş grubunda düşük proteinli beslenmenin kanserden
korunma ve yaşam beklentisi artışındaki önemini bulguladığını ve sürecin
IGF-I ile insülin seviyeleriyle bağlantılı olduğunun belgelendiğini
açıklamıştır. İyi haber ise IGF-I seviyelerinin doğal olarak
sıfırlandığı 65 yaş üzerindeki kişilerde bu etkinin daha az
görülmesidir.
A.B.D. Hastalık Kontrol ve Korunma Merkezleri
(Centers for Disease Control and Protection – CDC) günlük protein alımı
önerileri kadınlar için 46, erkekler için 56 gramdır. Paleo, Atkins ve
Dukan gibi “Fad Diet” tarzı beslenme stillerini benimseyenlerin bu
oranın daha fazlasını aldığını söyleyen diğer bir araştırmacı Valter
Longo zaten önerilenin yaklaşık iki katının tüketildiği günümüz
beslenmesinde protein tüketiminin, özellikle de hayvansal kökenli
olanlaın, azaltılması gerekliliğinin altını çizmiştir.
USC
araştırmasında düşük protein beslenme stili alınan kalorinin en fazla %
10 kadarının proteinden geldiği, yüksek protein stili ise en az % 20
kalorinin proteinden alındığı stil olarak belirtilmiştir. Araştırmanın
çarpıcı yanı ise orta derede protein (% 10 - % 20) tüketen orta yaş
grubunda kansere bağlı ölüm oranının 3 kat artmış olduğunun ortaya
çıkmasıdır. Araştırmacılar bu konuda suçlu olarak IGF-I adı verilen
protein kontrollü büyüme hormonunu göstermiş, IGF-I üzerindeki hafif bir
oynamanın bile belirgin bir artışa neden olduğunu belirtmişlerdir.
“Hemen hemen herkes bir noktada ön-kanseröz veya kanseröz hücreye sahip
olur. Soru: llerleyecekmi? olduğudur. Protein alımı sorunun cevabını
belirleyici ana faktörlerdendir.”
- USC Araştırmacısı Valter Longo -
Dipnot: Bu makale dün tarihlidir fakat yıllardır benzer araştırmalar
ile aynı sonuçlara ulaşılmıştır. "Pembeye ve Hayata" egzersiz
programımıza gelen tüm hanımlara sporun yanısıra hayat tarzlarını da
değiştirmeleri ve hayvansal ürünlerden mümkün olduğunca uzak durmaları
tavsiyemizin altında yatan gerçekler başta "China Study" olmak üzere
onyıllara yayılan bu araştırmalrdır.
Zindelikler Dileriz...
“Ölüm”
sürecini nasıl tanımlarsınız? Ansızın ölüm ile tanışmak yerine bir
süreç geçtiğini düşünelim. Eğer vücut fonksiyonlarının tek tek
yavaşlayarak tamamen kapanmasından bahsediyorsak, “ölmek” haftalar
olarak tanımlanabilir. Peki, böyle bir süreçte hayattan sona doğru
gidişinin daha öncesine doğru dönersek nelerle karşılaşırız? Gördüğüm
kadarı ile önce hayat ayarlanıyor, sonra hizaya sokuluyor, sonra ise kısıtlamalar sırayla başlıyor.
Bu biraz iç karartıcı satırları yazmaya çalışmamın nedeni yakın zamanda
kaybettiğimiz güçlü bir takım arkadaşımızı sevgiyle anma ihtiyacı ve
belki de suçlayacak bir düzen aramak... metastatik meme kanseri
hakkında...
En fazla bilinen kanser; Meme Kanseri.. En iyi
bilinen kanser rengi (diğerlerini sanırım ben de karıştırırım); Pembe...
Ama görüyoruz ki pembe hayat kurtarmıyor, hayatı kurtaranlar klinik
araştırmalar, ilaçlar ve savunuculuk..
Dünyada istatistiki
olarak meme kanseri tedavisi gören kadınların yaklaşık % 30’ unun
metataz yaşayacağı bilindiği halde toplanan bağış, fonlar ve ar-ge
bütçelerinin sadece % 2’ sinin metastatik hastalıkla baş edebilmeye
ayrıldığını biliyormuydunuz? Ben kendimce suçluyu buldum; neden en
azından % 30-% 30 değil de % 30-% 2 ? Metastatik hastalığa ayrılan
fonlar % 30 olsaydı geriye kalan % 70 meme kanserinden korunmaya yönelik
aşılar ve tedavi metodlarının geliştirilebilmesi için yeterli
olmayacakmıydı? Maalesef anladığım kadarı ile “kanser” bir sektör ve bu
sektör aralarında çok uzun yıllar boyu metastatik hastalık ile yaşayan
kişiler bulunduğu halde genel anlamda meme kanserinde sağ kalım
istatistiklerini kötü etkileyen bir grubu göz ardı ediyor. Bu fikrime
karşı çıkanlar olursa umarım “Biz o % 2 bütçe ile de tedavi ediyoruz”
demezler çünkü etmiyorlar, edemiyorlar... Bitip tükenmeyen ilaçlar, yan
etkileri, ağrılar ve yazımın ilk paragrafı... Pembe organizasyonlar ile
‘Erken Teşhis; Evre 0, Evre I de yakalayalım” konsantrasyonu ona verelim
diyenler için ise cevabım şu; Metastatik hastalığın istatistiki verisi
olan % 30 bu kişileri de kapsar.. !
Ülkemizde meme kanseri ile
ilgili çalışan pek çok dernek ve kuruluş var fakat metastatik hastalığın
savunuculuğunu yapan ve eforunun en azından % 30’ unu “pembe”
farkındalığın dışında kalan kadınların ihtiyacına yöneltebilecek
farkındalığa sahip bir tanesine ben henüz rastlamadım -Lütfen var ise
beni bilgilendirin-. Artık varlığı bilinen fakat medya ile büyük para
organizasyonlarının görmezden geldiği bu “sessiz” hanımlar için de bir
oluşumun vaktinin ise çoktan gelmiş ve geçmiş olduğunu gördüm, görüyorum
ama görmeye devam etmemeyi diliyorum. Lütfen sessiz kalmayın,
birbirinizle haberleşin, tedavilerinizi tartışın, bilgilenin, arayın,
bulun, destek olun, destek verin.. Ülkemiz için klinik araştırma desteği
zor olsa da organizasyonlarınız ile yaratabileceğiniz yeni bütçeleri
enerjinizi daha fazla koruyarak hayatı daha dolu yaşamayı öğrenmeye
odaklı eğitimler için ve metastatik hastalığın farkındalığı ile doğru
bilgilendirmesi için kullanın, kullandırın. Evre IV araştırma ve
tedavilerinin gelişmesi için savunuculuk yapın ve en önemlisi bir araya
gelin, siz % 30 sunuz.
“Pembe” nin % 30’ u sizce hangi renk?
...Sevgili arkadaşımız Meral Kocaman' ın anısına...
